Hoe meer je in het Waasland naar het Westen trekt, hoe vaker je op de naam ‘Van Rompu’ stuit. De mijne dus, maar zonder ‘y’. Dat prikkelt mijn nieuwsgierigheid: verloren zij die laatste letter en zijn ze dus relatief nauw verwant? Neen, ze weken al veel vroeger van de Van Rompaey-stam af: in 1717 in Zaffelare.
Moerbeke, Eksaarde & Lokeren in het Waasland – en Wachtebeke, Zaffelare & Zeveneken ten westen daarvan: alleen daar vind je bij het begin van de achttiende eeuw Van Rompu‘s.
In de negentiende eeuw trekken ze ook noordelijker, Zeeland in: Koewacht, Zuiddorpe, Terneuzen, enzovoort. En ‘verdwaalt’ er een stam in Noord-Frankrijk.
Van Rompu ontstaat in 1717 in Zaffelare
De Van Rompu-variant ontstaat op 31 januari 1717 in Zaffelare. Dan noteert onderpastoor, Laurentius Franciscus Van Damme, in het doopregister van de parochie:
“In het jaar 1717, op de 31ste dag van de maand januari, heeft ondergetekende gedoopt: petronella Elisabetha – dochter van Egidius van rompuë en clara minnebo, zijn echtgenote – die dezelfde dag rond 9 uur ‘s morgens geboren is, met als doopheffers petrus van hecke en Elisabetha vilders. Laurentius Fran(ciscu)s van Damme, vicepastor van Saffelaere”
Van de schrijfwijze van rompuë is de onderpastoor blijkbaar zelf nog niet zeker. De twee volgende kinderen van Gillis & Clara stuurt hij het christelijke leven in als Hubertus van rompüe (met trema op de u) en als Livinus Rompù (zonder de ‘van’). Bij die laatste geboorte was vader Gillis (Egidius) trouwens al een half jaar overleden.
Ook het overlijden van vader Gillis noteert dezelfde onderpastoor in het overlijdensregister als van Rompu (maar dan met één puntje op de u).
Eigenzinnige onderpastoor
Gillis overlijdt dan wel als ‘van Rompu’, maar is in buurdorp Eksaarde wel degelijk geboren als ‘van Rompoeije’, én in 1711 in hetzelfde Zaffelare getrouwd als ‘van Rompoeïj’.
Trouwens: ook Gillis’ eerste twee kinderen worden nog gedoopt als Van Rompoeije en Van Rompoeij.
Want dát gebeurt niet door de onderpastoor, wel door pastoor Du Bois van Zaffelare. En die neemt getrouw de schrijfwijze vanuit Gillis’ geboortedorp Eksaarde over.
Wissel van de wacht
In de parochieregisters wisselen de aktes van pastoor en onderpastoor elkaar af – het ‘modernere’ strakkere geschrift is van onderpastoor Laurentius Frans Van Damme, het gekrulde van zijn overste.
Het is dus die onderpastoor die in 1717 op eigen houtje voor de nieuwe schrijfwijze op ‘pu’ gaat.
En dat is niet zijn enige wapenfeit! In al zijn ‘Van Rompu‘-aktes heet mama Clara ook Minnebo in plaats van Minnebode …
Gentse u?
Waarom de Zaffelaarse onderpastoor in 1717 plots voor de ‘u’ kiest?
Mogelijk door een Oost-Vlaamse of Gentse klinkerverschuiving. Zoals in ‘brood’ dat ‘bruued’ of ‘bruud’ wordt. Maar die discussie is voer voor linguïsten.
Feit is dat vanaf 1717 de ‘pue’-uitgang in deze streek de gebruikelijke wordt. Later valt de eind-e nog weg.
Dat merk je goed in de schrijfwijze in de geboorte-, huwelijks- en overlijdensaktes van de vijf kinderen van Gillis en Clara.
Van hen overlijden er ook in de buurdorpen van Zaffelare, zoals Wachtebeke en Eksaarde, als ‘Van Rompu’. Daar strookte de nieuwe fonetische schrijfwijze dus blijkbaar ook met de werkelijke uitspraak.
- Livina van Rompoeije (°1712) – x? – van Rompû (+1788)
- Petrus van Rompoeij (°1714) – van Rompue (1751) – van Rompù (+1796)
- Petronella Elisabetha van Rompuë (°1717) – van Rompue (x1743)
- Hubertus van Rompüe (°1719) – van Rompue (+1761) – van Rompu (+1783)
- Livinus Rompù (°1722) – van Rompue (x1748) – van Rompu (+1801)
De schrijfwijze ‘Van Rompu’ heeft het pleit definitief gewonnen!
Deze laatste akte is er een van de burgerlijke stand, niet van de parochieregisters: voortaan zou de schrijfwijze dus moeten vastliggen: Van Rompu.
De ‘Van Rompu’-schrijfwijze vindt gelijktijdig ingang bij alle nazaten van de drie zonen van Egidius van rompuë en clara minnebo: Hubertus, Petrus en Lieven. Zo wordt deze grensstreek van het Waasland die van de Van Rompu’s.
Help! Van waar komt de Waasland-tak?
Eén vraag blijft onbeantwoord: waar komt deze Van Rompoeij/Van Rompu-tak oorspronkelijk vandaan?
Dit is de voorouderreeks van Lieven Rompù:
- Lieven Rompù (1722 Zaffelare – 1801 Zaffelare) x Livina Van Aerde (1722 Zaffelare – 1778 Zaffelare)
- Egidius Rompoeij (1685 Eksaarde, 1722 Zaffelare) x Clara Minnebode (1680 Zaffelare – 1760 Eksaarde)
- Hubertus Rompoij (1657 Eksaarde – 1697 Eksaarde) x Barbara Verdurme (? – ?)
- Joannes Van Rompoije (1626 Stekene – ?) x Maria Polfliet (1627 Eksaarde – 1676 Eksaarde)
- Hubertus Van Rampoije x1626 Elisabeth Van Vaernewijcke (eerste huwelijk x1610 Elisabeth sGraven/De Grave +1625 Stekene)
Maar nu?
Van waar is het oudst gekende koppel afkomstig? Dat weet ik (nog) niet.
Het lijkt in elk geval alsof ze uit oostelijke richting, vanuit het Antwerpse, komen, waar alle andere Van Rompaeys hun thuishaven hebben. En dat zou de gezamenlijke afstamming van de huidige Van Rompaeys en de Van Rompu’s bevestigen.
Daarom: is er een lezer die ene Hubertus Van Rampoije in zijn bestand heeft?
- Hij trouwde op 16/09/1610 in Stekene met Elisabeth sGraven/De Grave, die er overleed op 27/10/1625. Met haar heeft hij 1 (gekend) kind: °1611, Stekene: Jacob Van Rompoyen
- Hij hertrouwde op 13/01/1626 in Stekene met Elisabeth Van Vaernewijcke, met wie hij 5 kinderen heeft (°1626 – 1638).
- Hij was mogelijk in allereerste huwelijk getrouwd met Maeijken Vergauen, met twee kinderen in Stekene:
- ° 28/07/1606, Stekene: Magdalena Van Rompoye (doopheffers Jacques De Grave & Elisabeth Borms)
- ° 22/03/1609, Stekene: Maria Van Rompoyen (doopheffers Pieter De Blocq & Janneken Van Overloop)
Kunt u mij op weg helpen? Dan mag u me als de bliksem contacteren op wim@vanrompuy.com. Eeuwige dankbaarheid (of toch zo goed als) valt u te beurt!
PS Mijn dank gaat nú alvast uit naar Rob Visser, wiens grootmoeder van zijn echtgenote een ‘Van Rompu’ was, voor zijn aanvullende gegevens. En naar de onvolprezen Zorro-zoekmachine voor het Land van Waas!
