Is het Van Rompay of Van Rompuy? Ach, dat maakt eigenlijk niet uit: het kan ook nog een van de dertig varianten zijn … Want de pastoors schreven in hun parochieregisters de familienaam op het gehoor. Verhuisde een familie naar een ander dorp? Dan was het niet ongewoon dat ze voortaan met een ‘andere’ familienaam door het leven gingen – net als hun nakomelingen.
Nadat de Fransen hier bij het einde van de negentiende eeuw binnenvielen was het gedaan met de willekeur. In hun Burgerlijke Stand bepaalde de schrijfwijze in de geboorteakte alles voor nu en voor later – ook in een ander dorp. Kleine of grote beginletter, aan of van elkaar, schrijffouten: je zat er voor het leven mee opgezadeld. Toch zette de gemeentesecretaris tijdens controles van de boeken meer dan eens een naam recht.
Dat gebeurde in 1833 te Keerbergen in de geboorteakte van Angelina Van Rompaye. Daarin wordt de familienaam van haar vader veranderd in ‘Van Rompuye’. En dus de hare ook.
De a-u-switch vind je maar maar in enkele dorpjes in de Zuiderkempen. Negen van de tien Van Rompa(e)y(e)’s bleven klinken hoe ze altijd geklonken hadden: ai ai ai!
In 1838 wordt het de secretaris pas echt zwart voor de ogen. Dan komt Livinus Van Rompaye de geboorte aangeven van Antonia, dochter van hem en zijn ‘huysvrouw’ Theresia Van Rompaye.
Maar moet later in de kantlijn ‘Livinus Van Rompaye’ in ‘Vanrompaye’ veranderd worden, en ‘Theresia Van Rompaye’ in ‘Vanrompuye’. Gelukkig zijn de getuigen geen familieleden of de chaos was compleet …
Haha: je krijgt pas echt medelijden met de man als enkele maanden later een ánder Van Romp???-koppel een kind krijgt. De naam van de moeder, Maria Van Rompay, wordt alsnog veranderd in Vanrompay. Maar de vader is afkomstig van Onze-Lieve-Vrouw-Waver, waar zijn geboorte genoteerd werd als Petrus Van Rompaey – en daaraan raakt men in Keerbergen wijselijk niet.
In 1842 is de man ocharme helemaal het noorden kwijt, en heeft hij liefst vier pogingen nodig: