Felix Van Rompuy [17/369]
& Anita Van den Bosch [17/370]

Stamboom – Persoonsfiche – Levensloop

 

Felix [17/373] is het enige kind van Gène Van Rompuy [16/124] en Gusta Van Rompuy [17/119]. Blijkbaar moet de ambtenaar bij de inschrijving in de registers behoorlijk beneveld geweest zijn, want Felix wordt in 1925 in de burgerlijke stand opgenomen onder de bijbels geïnspireerde naam ‘Maria Jozef Felix‘ [17/369]. Hij is gekend als ‘Felix van Gène van Felix van Kobe’.

Omdat Felix enig kind is, zoekt hij vaak het gezelschap op van zijn neefje Wim [18/17] en diens zusjes Mia en Griet. Zij wonen schuin aan de overkant en zijn de kinderen van meester Fik [17/15] en zijn Florreke [17/16]. Bij hen klinkt er altijd muziek: Zij schrijft immers libretto’s voor operettes, en speelt piano. Zij geeft die liefde voor muziek door aan haar neefje Felix, die ze melodietjes op de piano aanleert. Die blijkt een meer dan gewone interesse voor muziek te hebben. Wanneer hij zeven is, besluiten zijn ouders om hem privépianoles te laten volgen.

Zoals het in de traditie van de familie past, wordt Felix na de lagere school naar het college in Aarschot gestuurd. Na enkele jaren is het duidelijk dat hij zijn opvoeding elders moet zoeken. Hij raapt zijn moed bijeen, waagt zijn kans aan het Lemmensinstituut in Mechelen, en slaagt met vlag en wimpel in zijn ingangsexamen. Weliswaar niet met een étude van Czerny of een wals van Chopin … De levenslustige Felix kiest zowaar voor een tango en een foxtrot! Maar de directeur is verrukt en laat hem starten in het derde middelbaar van de opleiding koster-organist. Hij krijgt er lessen in de kerkelijke en wereldlijke muziek en leert er notenleer, klassiek orgelspel, gregoriaans, harmonie en piano. Om op school te geraken, moet Felix elke dag van Begijnendijk met de fiets naar Keerbergen, en dan verder met de tram naar Mechelen. En terug …

Het Lemmensinstituut wordt in 1879 opgericht door het Belgisch episcopaat als interdiocesaan Hoger Instituut voor Kerkmuziek in Mechelen, de stad van de aartsbisschop, waar al een orgel- en beiaardschool bestaat. De Belgische bisschoppen willen de kerkmuziek opwaarderen en doen een beroep op Jacques-Nicolas Lemmens, een orgelleraar aan het conservatorium van Brussel. Hij wordt opgevolgd door Edgar Tinel. Die verruimt het pakket van orgelspel, gregoriaanse muziek en koormuziek naar muziektheorie, koordirectie en compositie. In 1968 verhuist de school naar Leuven.

Felix [17/373] is pas vijftien wanneer zijn vader sterft, en het leven er financieel niet gemakkelijker op wordt. Maar hij verdient graag een centje bij. Terwijl hij zich bekwaamt aan het Lemmensintituut, speelt hij al de kerkdiensten in de oude kerk van Keerbergen. Maar net zo goed in het hotel ‘Le Grand Veneur’ in Keerbergen, bij het begin van de Tweede Wereldoorlog. Zijn pianospel moet de Duitse officieren en hun maîtresses entertainen. Maar dan wel in alle discretie: hij speelt op zijn piano achter een gordijn in zwaar velours. Felix en zijn moeder Gusta [17/119] verhuizen trouwens naar Keerbergen en verhuren het huis in de Begijnendijkse Plasstraat.
Het hotel Le Grand Veneur ligt aan de Keerbergse Tremelobaan, nabij het vliegveld. Bij het begin van de tweede wereldoorlog installeren Duitse officieren er zich, en bouwen ze een hospitaal – nu de gebouwen van het Koninklijk Atheneum Keerbergen. Vandaar zou er een onderaardse gang naar het vliegveld lopen. (Dat overigens later plaats ruimt voor het golfterrein en het mondaine meer van Keerbergen, dat ontstaat door de uitgraving van de zandgrond.) Naarmate de oorlogkansen keren, zetten de bijna verslagen Duitsers hun dodelijke Vergeltungswaffen in: de V-bom. Hiermee bestoken ze Antwerpen onophoudelijk. De geallieerden zetten gedurende een half jaar alles op alles om in een grote perimeter rond de stad, de tuigen uit de lucht te schieten. Die operatie wordt ‘Antwerp X’ gedoopt en gecoördineerd vanuit … hotel Le Grand Veneur.
In 1978 koopt het Ministerie van Onderwijs Le Grand Veneur. Na een grondige restauratie wordt het een internaat voor meisjes. Anno 2011 verzorgt het Gemeenschapsonderwijs van hieruit de administratie voor een groot aantal scholen.
Maar het leven gaat zijn gang ondanks de oorlog, en Felix behaalt zijn diploma van koster-organist mét onderscheiding. Hij speelt dan wel nog altijd de missen in Keerbergen, maar heeft nog geen vast werk. Gelukkig kan zijn tante Clementine, die in Schriek met Miel van den Droar een bakkerij heeft, wel hulp gebruiken. Zo begint Felix zijn loopbaan als bakkersjongen. En verhuist hij met zijn moeder Gusta [17/119] vanuit het twistzieke Begijnendijk naar Schriek.

Felix [17/369] vindt niet alleen een job in Schriek, maar ook een echtgenote: Anita Van den Bosch [17/370]. Zij is er geboren en getogen. Louis, haar vader, heeft er een schrijnwerkerij, en haar grootvader een kolenhandel (op de foto achter de elektriciteitspaal – nu ‘Het Bierpotje’), tegenover de … bakkerij. Het gevolg? Felix en Anita trouwen op 27 april 1949.

Toch week Felix’ tante Florreke (Tine Van Rompuy-Janssens) [17/16] blijkbaar méér, zo blijkt uit het versje dat zij brengt op hun veertigste huwelijksjubileum.
Een jaar eerder benoemde het bisdom Felix al tot koster-organist van de parochie van Sint-Jan Baptist in Schriek. Hij bespeelt er het prachtige pijporgel, dat oorspronkelijk afkomstig is van de Lieve-Vrouwenbroeders van Aalst, en onderhoudt de kerk. Hij verzorgt ook het begrafenisdrukwerk: zijn naam prijkt onder heel wat bidprentjes in deze familiegeschiedenis.
Muziek loopt als een rode draad door Felix’ leven. Hij begeleidt operettes – ook die van zijn tante Florreke [17/16], zorgt voor de muzikale omlijsting tijdens de Bonte Avonden, en geeft pianoles. Daarnaast treedt hij ook op met zijn eigen orkest: in het Kelderke in Diest, de Avano in Wilsele, ’t Seyenhof in Itegem, en de Witte Molen in Aarschot. Het is hier dat hij mee aan de wieg staat van de carrière van schlagerzanger Rocco Granata.
De Witte Molen in Aarschot is in de jaren vijftig een druk bezochte dancing. Uitbater Jules Nijs laat er elk weekend orkestjes en bands optreden – ook een groepje Italiaanse jongens. Hun zanger is de piepjonge Rocco Granata. Nu is Jules niet alleen caféhouder maar ook oprichter van de platenfirma ‘Star’. Hij heeft oog voor talent en begeleidt Rocco naar het succes. Onder zijn management wordt de wereldhit ‘Marina’ geboren – oorspronkelijk de b-zijde van een singletje! – en Felix wordt door Jules gevraagd om Rocco op piano te begeleiden.

Foto hiernaast: een missiepater, tante Clementine [16/122], Anita [17/370] & Felix [17/369].

Een jaar na hun huwelijk, in 1950, wordt het enige kind van Felix en Anita geboren: Nicole [18/371].

Na een leven van en voor muziek, overlijdt Felix in 1995, en Anita vier jaar later.

Kinderen van Felix [17/373]
& Anita Van den Bosch [16/369]

  • Nicole [18/371], ° 1950 in Schriek
    • Lerares
    • x1976-1995 met een Brit
    • Partner van Jef Hermans