Op de tweede dag van 1862 geven Gommer Van Rompaey en Anna Catharina Nys in Beerzel elkaar het ja-woord. Weten zij veel dat ze nog geen tien jaar later de hoofdrolspelers in een gezinsdrama zouden worden?
Als genealoog geraak je gehard. Want de tegenslagen die veel voorouders te verwerken krijgen, is schrijnend. Nauwelijks is een vader zijn jonggeborene bij de pastoor of ambtenaar gaan presenteren, of hij kan ze al als overleden aanmelden. Hijzelf slaat de ogen dan ten hemel en verzucht: “Ons Here geeft, ons Here neemt.” En het leven gaat door.
Een ongeluk komt nooit alleen
Toch is soms het leed wel héél oneerlijk verdeeld. Zonet durfde ik de pagina’s van het Berlaarse overlijdensregister haast niet meer om te slaan. Te hard van de kaart door de onwaarschijnlijke loop der gebeurtenissen …
Gommer en zijn vrouw hebben twee meisjes, Josephine en Marie-Philomène, wanneer een derde zich aankondigt. Maar dan slaat het noodlot toe: Gommer overlijdt op de voorlaatste dag van 1870, 37 jaar jong. Zodat zijn weduwe hun derde dochter, Mathilde, eind februari alleen ter wereld brengt. Dat verloopt blijkbaar niet zonder complicaties, want een week later overlijdt ook zij. En nog eens vijf dagen later Mathilde. En dan nog is de man met de zeis niet voldaan, want twee weken later geeft haar oom Jan het overlijden aan van Marie-Philomène.
+ Papa 30/12/1870
° Mathilde 28/02/1871
+ Mama 07/03/1871
+ Mathilde 12/03/1871
+ Zus 30/03/1871
De achtjarige Josephine Van Rompaey verliest zo op vier maanden tijd ál haar gezinsleden. Dat trekt je eigen kleine ongemakjes toch weer even in perspectief …
Hoe het de ene overlevende verging
Dan maar met de bibber in de benen opzoeken hoe het deze wees verging.
Ik vind haar eindelijk terug als meid in Zoersel. Daar trouwt ze in 1882 met een vijfentwintigjarige metser (net zoals zijn vader): Wim Louis Oudermans, geboren in Sint-Job-in-’t-Goor, maar wonende in Brecht.
Anna Catharina De Vries, Josephines grootmoeder langs vader kant, gaf al eerder de (groot)ouderlijke toestemming voor notaris Lambrechts van Berlaar.
Het koppel krijgt negen kinderen (waarvan er alvast drie niet ouder dan een half jaar worden). Josephine Van Rompaey overlijdt vijf jaar na de geboorte van haar laatste kind, op haar vierenveertigste.
