Mechelen, Augustijnenstraat 93, zondag 6 augustus 1893, kort voor het middaguur. De kreet die Cornelia Van Rompuy slaat, stelt haar moeder Francisca Botermans gerust: haar baby heeft het gehaald. Ook haar vader, weversgast Lambert, glimlacht. Want hun eerste dochtertje werd in 1885 doodgeboren, en hun zoontje Nicolaas leefde in 1892 maar een half jaar. Deze keer is het lot hen gunstig gezind!
Toch liggen leven en dood in die tijd vaak akelig dicht bij elkaar …
Leven en dood op 30 minuten
Ook ik ben blij, terwijl ik deze geboorteakte opneem in onze stamboom. Want het gezinnetje heeft nu, na de nodige tegenslag, drie dochters: Elisabeth (8), Joanna (4) en de kersverse Cornelia.
Maar dan sla ik het Mechelse overlijdensregister van datzelfde jaar open en stokt mijn adem. Want het geboorteregister vertelt maar het halve verhaal. Even na de geboorte van Cornelia overleeft haar tweelingzus de bevalling niét. Zij komt zo niet in het geboorteregister terecht, maar rechtstreeks in het overlijdensregister.
Hoe treurig moet Lamberts tocht naar de Burgerlijke Stand van het stadhuis op maandagochtend geweest zijn, vergezeld door zijn buurman, schildersgast Jan Crockaerts.
Om 11u15 geven ze samen de geboorte van Cornelia aan, en om 11u30 ‘bestatigt’ de ambtenaar ‘de vertoning van een doodgeboren kind’. Vader Lambert kan overigens niet tekenen door ongeletterdheid, zijn buurman wel.
Leven en dood op 3 weken
Tot overmaat van ramp duikt enkele pagina’s verder ook de overlijdensakte van Cornelia al op. Ze sterft op 31 augustus om 5 uur ‘s morgens in de Augustijnenstraat 107, hoewel haar ouders nog op nummer 93 wonen.
Veel indruk moet dit overlijden op de ambtenaar van de Burgerlijke Stand blijkbaar niet gemaakt hebben. Want hij noteert doodgemoedereerd dat Corneel Van Rompuy, zoon van Lambert Van Rompuy gestorven is …
Het gezin wordt zo weer herleid tot vader, moeder en twee dochters. Het Mechelse bevolkingsregister is hiervan de stille getuige:
Leven en dood in 1 huis
Merkwaardig ten slotte is wat diezelfde bevolkingsregisterpagina in de kolom ‘Observations’ vermeldt voor de inwonende Antoine Jacobs: ‘In 1887 voor moord veroordeeld tot de doodstraf en gevangen gezet’ …